​مثل گیسویی که باد آن را پریشان میکند

روزگاری هر دلی را عشق ویران میکند
ناگهان می آید و در سینه میلرزد دلم
هر چه جز یاد تو را با خاک یکسان میکند
با من از این هم دلت بی اعتنا تر خواست باش
موج را برخورد صخره کی پشیمان میکند
مثل مادر عاشق از روز ازل حسرت کش است
هر کسی او را به دردی تازه مهمان میکند
اشک میغهمد غم افتاده ای مثل مرا
چشم تو ازین خیانت ها فراوان میکند
عاشقان در زندگی دنبال مرهم نیستند
درد بی درمانشان را مرگ درمان میکند