بیشترین میزان ناراحتی ها، تیره شدن روابط فاصله گرفتن والدین و فرزندان در زمان امتحانات است.

بدون تردید فصل امتحانات یادآور دغدغه ها و نگرانی هاست. این دغدغه ها و نگرانیها محدود به دانش آموز نمی شود، بلکه فضای خانه و خانواده را نیز در بر می گیرد. گویی والدین و اعضای خانواده امتحان دارند.

این سؤال بسیاری از والدین است که “وظیفه آن در شروع فصل امتحانات چیست؟” و “آیا ضروری است والدین خودشان را درگیر مسائل درسی فرزندانشان کنند؟” یا “بهتر است بی اعتنا و بی تفاوت فرزندانشان را به حال خود رها کنند؟” در این مطلب سعی شده است مهمترین وظایف والدین در فصل امتحانات مطرح شود:

وظایف والدین

1- فضایی آرامبخش، شور آفرین و اطمینان بخش بیافرینند.

قطعا اصلی ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی، دلگرم کننده، فرحبخش و شورآفرین است. چنین فضایی درون محیط خانواده، دغدغه ها و نگرانیها را به حداقل می رساند، امکان بروز استعدادها را میسر می سازد، تواناییهای هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می دهد و فرزندان را مسئول و متکی به خود یار می آورد.

2- در برنامه های درسی فرزندتان دخالت نکنید.

فرزندان شما بارها و بارها از معلمان، مشاوران و مدیر مدرسه توضیحات فراوانی شنیده اند. تاکیدهای بیش از حد، امر و نهی های مکرر، سرزنش، دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی می شود. اگر فرزندتان تصمیم گرفته به میزان اندکی مطالعه کند، مطمئنا با امر و نهی شما همین میزان اندک مطالعه را نیز انجام نخواهد داد.

3- مشکلات زندگی را به فرزندتان منتقل نکنید.

مشکلات همیشه وجود دارند. مثلا گاهی مسائل مالی عرصه را بر والدین تنگ می سازدو طبعا تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز کرده و فشارهایی را به دانش آموزان منتقل می کند ظرفیت دانش آموز محدود است و حساسیت وی زیاد. همچنین بیان اختلافات خانوادگی و بازگویی مجدد آنها به همراه القاب تحقیر آمیز، جسم و روح فرزندتان را فرسوده می سازد. آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد. تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگران کننده و طاقت فرسا به آنان بازگو نکنید.

4- تفریحات برنامه ریزی شده را جایگزین سایر فعالیت ها کنید.

درس خواندن طولانی و خسته کننده به سود فرزندتان نیست. تفریح هرچند تفریحات ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه، پارک رفتن و… فوائد زیادی برای شما و فرزندتان دارد. غالب این تفریحات هزینه های کمتری در مقایسه با یک میهمانی دادن زیاد، وقت زیادی از شما و فرزندتان را خواهد گرفت. در زمان امتحانات، میزان رفت و آمدها را کم کنید.

5- ارتباط خود را با مدرسه، معلمان، انجمن اولیا و مربیان بیشتر کنید.

ارتباط هر چه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگری بیشتری درسها را دنبال کند. در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنماییها و توصیه های آن ها حداکثر استفاده را ببرید که چه کارهایی به سود فرزندان است و چه کارهایی بی نتیجه است.

6- شنونده صمیم حرفها و شکایت های فرزندتان باشید.

همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست. گاه دانش آمو از درسی تنفر دارد گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دراد یا از یادگیری درسی عاجز است. در بیشتر این مواقع فرزندتان، راهنماییهای شما را نمی خواهد، او به دنبال گوش شنوا است. از توصیه کردن اجتناب ورزید. وظیفه شما فقط شنیدن است. حرفهایش را بپذیرید، سعی کنید احساس او را درک کنید، مطمئن باشید همنه چیز به خیر و خوشی خواهد گذشت.

7- در فرصتهای مناسب، فرزندتان را تایید و تشویق کنید و از تحقیر، سرکوب کردن و طعنه زدن جدا بپرهیزید.

بدون هیچ تردیدی کلمات ناراحت کننده، طعنه آمیز و ریشخند کننده اجازه فعالیت های مفید را از فرزندتان سلب می کند. آیا شما خودتان حاضرید طعن، نیشخند، کلمات تحقیر آمیز بشنوید و با وجود این، کاری مثبت و سازنده انجام دهید. با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در وی رشد می کند. او احساس می کند که قدرت عجیبی پیدا کرده است. قادر است بیشتر مطالعه کند، تمرین کند، یاد بگیرد، یادگیری برایش جالب و شور انگیز خواهد شد. لحن گرم و صمیمی شما بر تایید و تشویق صد چندان می افزاید.

8- امتحان دانش آموز، وظیفه دانش آموز است نه وظیفه والدین.

والدین مسئولیتهای خودشان را دارند و دانش آموز مسئولیتهای خودش را دارد. امتحان جزو وظایف اوست. این وظیفه فرزند شماست که به موقع درس بخواند، تمرین حل کند. خود را برای امتحان کلاس و امتحان آماده کند.

9- اعلام آماده باش برای شب های امتحان.

از ابتدای سال آنها را برای امتحانات آماده کنید. دانش آموزانی که با برنامه ریزی قبلی و در طول سال تحصیلی به مطالعه درس های خود پرداخته اند دغدغه کمتری نسبت به دیگران دارند و می توانند با سپری کردن روزهای امتحان، نتیجه خوبی را برای خود رقم بزنند. اما بعضی از آن ها که از قافله تحصیل باز مانده اند و فقط در کلاس درس حضور فیزیکی داشته اند روزهای سختی را در پیش خواهند داشت.