بارانی ها

اذکار صلوات حضرت زهرا سلام الله علیها

از عرش صدای ربنا می آید
آوای خوش خدا خدا می آید
گفتست نبی خدا گناهش بخشد
هر کس که به فاطمه فرستد صلوات

* * * *
بر چهره ی زیبای محمد صلوات
بر گنبد خضرای محمد صلوات
سرتابه قدم آینه او زهراست
تقدیه به زهرای محمد صلوات

* * * *
بر آیینه جمال داور صلوات
بر آبروی آل پیمبر صلوات
بر فاطمه ای که شد به شأنش نازل
از سوی خدا سوره ی کوثر صلوات

* * * *
بر کوکب آسمان عصمت صلوات
بر فاطمه گوهر نبوت صلوات
بر مادر یازده امام برحق
از صبح ازل تا به قیامت صلوات

* * * *
بر نور خدا عصمت کبری صلوات
بر دخت نبی ام ابیها صلوات
بر آن که بود شفیعه روز جزا
همتای علی حضرت زهرا صلوات

* * * *
بر احمد و بر کوثر قرآن صلوات
بر طلعت محبوبه ی یزدان صلوات
بر روح مطهر امام و شهدا
بر فاطمه مادر شهیدان صلوات

* * * *

بردخت گرانقدر پیغمبر صلوات
بر خیر فراوان و به کوثر صلوات
برمادر امام و به همتای علی
بر منجی ما در صف محشر صلوات

* * * *
به گل گلشن طه صلوات
به مه سید بطحا صلوات
به نکو دختر پاک احمد
بلکه بر ام ابیها صلوات
* * * *
آئینه پاک حق نما را صلوات
وان پاره ی قلب مصطفی را صلوات
بر مادر عزیز یازده نور جلی
همسنگر میر لافتی را صلوات

* * * *
به نام نامی زهرا و مصطفی صلوات
برای ام ابیها و مرتضی صلوات
ز بهر فاطمه آن افتخار کان و مکان
به مادر میر شهیدان و مجتبی صلوات
* * * *
محبوبة حی کبریا را صلوات
همتای علی مرتضی را صلوات
برفاطمه، آن شفیعه روز جزا
وان خیر کثیرِ مصطفی را صلوات

* * * *
بر سیده زنان عالم صلوات
بر مایة افتخار آدم صلوات
بر فاطمه، حبیبه حی ودود
بر دُخت پیام آور خاتم صلوات
* * * *
بر سینة خون چکان زهرا صلوات
بر قامت چون کمان زهرا صلوات
بر روی کبودِ نازنین دخت رسول
بر محسن خسته جانِ زهرا صلوات

 منبع:

www.100salavat.parsiblog.com

یک روز که پیامبر گرامی(ص) در خانه اُمّ سَلَمه_رضوان الله علیها_ حضور داشت، امام حسن و امام حسین و پدر و مادر آن دو را کنار خود قرار داد و سپس ردای خویش را بر خویشتن و آنان پوشاند تا آن ها را از دیگر افراد خانواده و همسران خویش متمایز سازد. سپس دست خویش را از زیر ردا بیرون آورد و به سوی آسمان بالا بُرد و چند بار گفت:« خدایا! این جمع، اهل بیت من هستند. پلیدی را از آنان دور و آن ها را کاملاً پیراسته گردان.» اُمّ سَلَمه که این منظره را می نگریست و سخنان پیامبر را می شنید، پیش آمد تا زیر ردا وارد شود و گفت:« ای رسول خدا! آیا من نیز در زمره  شما هستم؟» حضرت دست او را گرفت و فرمود:«نه؛ اما تو در زمره نیک بختانی.» ⁽¹⁾

در همین حال، فرشته ی وحی آیه تطهیر را بر رسول خدا(ص) نمود:{ إنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُدهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهِیراً} جز این نیست که خداوند می خواهد تنها شما اهل بیت را از پلیدی و گناه دور کند و شما را کاملاً پیراسته سازد.⁽²⁾

پس از نزول این آیه شریف، رسول خدا(ص) هر گاه برای نماز صبح رهسپار مسجد می شد، با عبور از کنار خانه فاطمه می فرمود:«ای اهل بیت! هنگام نماز است. خداوند می خواهد پلیدی را از شما اهل بیت دور کند و کاملاً شما را پیراسته گرداند.» ایشان این کار را تا شش یا هشت ماه ادامه داد.⁽³⁾

این آیه شریف بر عصمت اهل بیت و مصونیت آن ها از گناه و معصیت دلالت دارد؛ زیرا کلمه رِجس در این آیه به معنای گناه آمده و با واژه حصر «إِنّما» همراه شده که معنایش این است: اراده خداوند تنها به این تعلّق گرفته که گناهان را از آنان دور و آن ها را از هر گونه آلودگی پیراسته گرداند. معنای حقیقی عصمت نیز همین است. «نبهانی» در سخنی این مطلب را به روشنی بیان کرده است.⁽⁴⁾

1- مسلم بن حجاج القشیری النیشابوری، صحیح مسلم، کتاب فضائل الصخابه؛ محمد بن عیسی ترفندی، صحیح ترمذی، ص5؛ احمد بن حنبل الشیبانی، مسند احمد، ج6، ص292- 304؛ محمد بن عبدالله الحاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص147؛ محمد بن جریر الطبری، تفسیر طبری، ج22،ص55؛ علی بن محمد بن اثیر، اُسد الغابه، ج4، ص29؛ احمد بن علی ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج2، ص 258؛ جلال الدین سیوطی، الدر المنثور در تفسیر آیه تطهیر، ح3787.

2- سوره احزاب، آیه 33، نک: محمد هادی یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلامی، ج3، ص129.

3-عبد الحسین شرف الدین، الکلمة الغرّاء فی تفضیل الزهراء، ص192. سید شرف الدین گفته است که احمد بن حنبل آن را در مسند، ج3، 259 روایت کرده و حاکم نیز آن را نقل نموده و ترمذی آن را حدیثی صحیح شمرده وابن ابی شیبه و ابن جریر و ابن منذر و ابن مردویه و طبرانی و دیگران آن را حدیثی حسن دانسته اند.

4- عبد الحسین شرف الدین،الکلمة الغراء، ص200.

حضرت زهرا(س) در سوره دهر

روزی امام حسن و امام حسین(ع) بیمار شدند و پیامبر گرامی(ص) همراه جمعی از مردم از آن دو بزرگوار عیادت نمود. عیادت کنندگان به امیر المؤمنان گفتند: ابوالحسن! برای بهبودی فرزندانت نذری انجام ده. از این رو، علی(ع) و فاطمه(س) و فضّه خادمه نذر کردند تا در صورت بهبودی حسنین(ع) سه روز روزه بگیرند. دیری نپایید که آن دو بزرگوار شفا یافتند و آن ها طبق نذری که انجام داده بودند، روزه گرفتند. ولی خوراکی در خانه نداشتند. به همین دلیل، علی(ع) از شمعون خیبری یهودی سه صاع (9 کیلوگرم) جو قرض گرفت. یک صاع آن را فاطمه زهرا(س) آسیا کرد و پنج قرص نان به تعداد اعضای خانواده تهیه نمود. آن ها قرص های نان را مقابل خود نهادند تا روزه خویش را افطار کنند. در این لحظه، مستمندی بر درِ خانه آمد و گفت:«سلام بر اهل بیت محمد(ص)! من فقیری بینوا و مسلمان و گرسنه ام. به من غذایی عطا کنید. در عوض، خداوند به شما از غذاهای بهشتی نصیب گرداند.» اهل بیت غذای خود را به وی دادند و آن شب با آب افطار کردند و خوابیدند. فردای آن روز نیز روزه گرفتند. با فرا رسیدن شب، غذایی نزد خود گذاشتند. این بار یتیمی از راه رسید. ایشان غذا را به او دادند. روز سوم اسیری بر در خانه آمد و آنان نیز همان کار قبل را تکرار کردند.

صبح روز بعد، علی(ع) دست امام حسن و امام حسین را گرفت و نزد رسول خدا(ص) شرفیاب شدند. پیامبر اکرم چشمش به آنان افتاد و دید از شدّت گرسنگی مانند جوجه به خود می لرزند. فرمود:« برای من بسیار دردناک است که شما را با چنین حالتی می بینم.» سپس  به پا خاست و همراه آنان به خانه علی آمد. دید فاطمه در محراب عبادت خویش قرار دارد و از گرسنگی شکمش به پُشت او چسبیده و چشمانش به گودی نشسته است. از دیدن این منظره بسیار اندوهناک شد. در این هنگام جبرئیل نازل گشت و گفت:«محمد! این آیات را دریافت نما. خداوند تو را به وجود این اهل بیت تهنیت گفته است.» سپس سوره مبارک دهر را بر وی تلاوت کرد.

فاطمه زهرا(س) از شخصیت هایی است که خداوند بزرگ در حقشان گواهی داده که در جمع نیکان در بهشت از جام آمیخته با عطری دلپذیر، آب می نوشند و به نذر خود وفا می کنند واز روزی که شرّ و عذابش گسترده است، می هراسند. او از کسانی است که غذای خود را عین نیاز به دیگران عطا می کنند و دیگران را بر خود ترجیح می دهند و این کار را در راه خدا به انجام می رسانند و انتظار هیچ گونه پاداشی از آن ها ندارند و در راه رضای حق صبر و بردباری پیشه می کنند و خداوند آن ها را از شرّ آن روزِ عبوس و سخت نگاه می دارد و آنان را با سرور و شادی پذیرا می شود و در برابر صبر و شکیبایی آن ها، جامه های حریر بهشتی به ایشان پاداش می دهد.(1)

1- علی بن محمد ابن اثیر، اُسد الغابة، ج5، ص530. همانند آن در تفسیرهای کشاف زمخشری والکشف و البیان ثعلبی نیشابوری و تفسیر کبیر فخر رازی نیز آمده است. اما در تفسیر قمی، ج2، ص398 به نقل از امام صادق(ص) آمده است که مسکین و یتیم و اسیر در یک شب یکی پس از دیگری رسیدند و آنان هر بار یک سوم خوراکشان را ایثار کردند و سرانجام به آب بسنده نمودند و این سوره در شأنشان فرود آمد. در این گزارش اشکالی راه ندارد. نک: موسوعة التاریخ الاسلامی، ج3، ص22-25؛ تاریخ تحقیقی اسلام، ج4، ص11.

کوثر را به «خیر بسیار فراوان» معنا کرده اند. به ظاهر کوثر همه نعمت هایی را که خداوند پیامبر گرامی(ص) عنایت کرده، شامل می شود. آن چه در شأن نزول این سوره، افزون بر آیه پایانی سوره کوثر یادآور شده، به روشنی اشاره دارد که خیر یاد شده، به فزونی و دوام نسل ارتباط دارد. همگان آگاهند که نسل پاک پیامبر گرامی(ص) از ناحیه دخت بزرگوارش زهرای بتول استمرار یافته است.برخی از احادیث رسیده از پیامبر اسلام(ص) این معنا را آشکارا یادآور شده اند.

بیشتر مفسران (1) از ابن عباس آورده اند که عاص بن وائل همواره به سران قریش می گفت: محمد دارای فرزندی پسر که پس از او جایگزین وی گردد، نیست.(2) به همین دلیل، اگر از دنیا برود، نسل وی پایان می یابد و از وجود او رهایی می یابید. فخر رازی که در این جا به بیان اختلاف مفسّران در معنای کوثر پرداخته، به روشنی گفته است:« قول سوم: کوثر را به معنای فرزندان پیامبر دانسته اند… زیرا این سوره مبارک در نکوهش کسانی که رسول خدا(ص) را به نداشتنِ فرزندِ پسر، به عیب جویی گرفته بودند، نازل شده است. بنابراین، معنای آیه این است که خداوند به او نسلی عطا می کند که با گذشتِ زمان باقی خواهد ماند. با این که می بینید بسیاری از اهل بیت پیامبر به شهادت رسیده اند، جهان پُر از وجود آن ها است و از بنی امیه کسی باقی نمانده است، وانگهی میان اهل بیت رسول خدا(ص) بزرگان و اندیشمندانی مانند امام باقر، امام صادق، امام کاظم، امام رضا(ع) و نفس زکیّه و همانند آنان وجود دارند.»(3)

آیه مباهله (سوره آل عمران، آیه61) دلالت دارد که امام حسن و امام حسین(ع) فرزندان رسول خدا(ص) به شمار می آیند. روایاتی فراوان از رسول خدا(ص) دلالت دارد که خداوند نسل هر پیامبری را در صُلب آن پیامبر، ولی نسل خاتم پیامبران(ص) را در صُلب علی بن ابی طالب(ع) قرار داده است.(4)

در روایاتی صجیح از پیامبر اکرم(ص) آمده که ایشان به حسن بن علی(ع) فرمود:

« إنّ ابنیَ هذا سیّدٌ و لعلّ الله یُصلح بهِ بین فِئَتَین عَظیمتین.»(5)

فرزندم حسن، سرور و شخصیتی بزرگوار است که چه بسا خداوند به واسطه او میان دو گروه انبوه مخالف هم، صلح و آرامش برقرار سازد.

بنابر این، همه فرزندان امام حسن و امام حسین که به سادات حسنی و حسینی معروف هستند، در همه عصرها فرزندان رسول خدا(ص) از نسل حضرت زهرا(س) می باشند.

1 - محمد بن عمر فخر الدین الرازی، تفسیر کبیر، ج32، ص132.

2- این سخن نکوهش آمیز هنگامی بیان شد که عبدالله فرزند پیامبر از خدیجه، از دنیا رفت و فرزند پسری برای آن حضرت باقی نماند.

3- محمد بن عمر فخرالدین الرازی، تفسیر کبیر، ج32، ص124.

4- خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج1، ص316؛ احمدبن عبدالله طبری، الریاض النضره، ج2، ص168؛ حسان الدین الهندی، کنز العمال، ج11، ح32892.

5- ابراهیم بن مغیرة الجعفی، صحیح بخاری، کتاب صلح؛ محمد بن عیسی ترفدی؛ صحیح ترمذی، ج5، ح3773، چاپ دار احیاء التراث؛ مسند احمد ج5، ص44؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج3، ص215، حسان الدین الهندی، کنز العمال 12 و 13، ح34304و 34301 و 37654.

فاطمه زیبا ترین واژه هاست،

فاطمه ناموس شاه لافتی است،

فاطمه بودن تشیع بودن است،

فاطمه راه علی پیمودن است،

فاطمه آلاله آلاله هاست،

فاطمه سوز و گداز ناله هاست،

فاطمه گنجینه ای از خاتم است،

فاطمه چشم و چراغ عالم است،

فاطمه روح علی جان علیست،

فاطمه هم عهد و پیمان علیست،

فاطمه تفسیر یاسین است و بس،

باغ هستی را گل آذین است و بس،

فاطمه سبزینه سبزینه هاست،

فاطمه آوای وای سینه هاست،

نی توان گفتن زنی مانند اوست،

قلب احمد از ازل پیوند اوست،

فاطمه از هر پلیدی عاری است،

فاطمه فرهنگی از بیداری است،

فاطمه یعنی زمین یعنی زمان،

فاطمه یعنی حدیث قدسیان،

فاطمه یعنی ثریا تا سمک،

فاطمه یعنی مدینه تا فدک،

فاطمه دریای عصمت را در است،

فاطمه جامی است کز کوثر پر است،

فاطمه راز هزاران راز هاست،

فاطمه خود برترین اعجاز هاست،

کعبه را آیینه روی فاطمه است،

پنج تن را آبروی فاطمه است،

فاطمه یک یاد بود ماندنی است،

فاطمه تنها سرود خواندنی است،

فاطمه علامه ساز مکتب است،

فاطمه آموزگار زینب است،

فاطمه رمز تماس با خداست،

فاطمه تاج عروسان سماست،

آسمان هم خاکسار فاطمه است،

یا علی مولا شعار فاطمه است.