کارگری در سیره ی انبیا و امامان


خدا در قرآن درباره حضرت داود -سلام الله علیه- می فرماید: و به او فنّ زره سازی را که به سود شماست آموختیم، تا شما را در جنگ هایتان از آسیب های سخت سلاح ها حفظ کند، پس آیا شما سپاسگزار نعمت های ما خواهید بود.(1)

پیامبر -صلی الله علیه و آله وسلم- فرمود: هیچ کس غذایی بهتر از غذای فراهم آمده از کار خویش نخورد و داود پیامبر -سلام الله علیه- از دسترنج خود می خورد.(2)

امیر مؤمنان -سلام الله علیه- می فرماید: خدای عزّوجلّ به داود -سلام الله علیه- وحی فرمود که تو بنده خوبی هستی به شرط آنکه از بیت المال ارتزاق نکنی و با دستان خویش کار کنی. داود -سلام الله علیه- چهل روز گریست؛ آن گاه خدا به آهن وحی فرمود که برای بنده ام داود نرم شو. آهن به فرمان خدا برای او نرم شد و داود -سلام الله علیه- هر روز زرهی می ساخت و آن را به هزار درهم می فروخت و از بیت المال بی نیاز شد.(3)

شخصی به امام صادق -سلام الله علیه- عرض کرد: من نمی توانم با دستم کار کنم و راه تجارت را نیز به خوبی نمی دانم و اکنون محروم و محتاج هستم آن حضرت فرمود: کارگری کن و بر سر خود بار ببر تا از مردم بی نیاز شوی. رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- هم سنگی را بر شانه خود حمل کرد و در یکی از دیوارهای باغ خود به کار برد که آن سنگ هنوز در آنجا هست!(4)

امام صادق -سلام الله علیه- فرمود: امیر مؤمنان -سلام الله علیه- هیزم جمع می کرد و آب از چاه می کشید و شخم می زد و از دسترنج خود هزار برده آزاد کرد و به جارو کردن خانه می پرداخت و فاطمه -سلام الله علیها- نیز با دستانش گندم را آرد و آن را خمیر می کرد و نان می پخت.(5)

راوی می گوید: وقتی امیر مؤمنان -سلام الله علیه- از جهاد فارغ می شد به آموزش مردم و داوری در میان آنان می پرداخت و هرگاه از آن نیز فارغ می شد در باغ خویش مشغول به کار می شد و با این وصف به ذکر خدای جل جلاله اشتغال داشت.(6)

حسن بن علی بن أبی حمزه از پدرش نقل می کند که گفت: امام موسی کاظم -سلام الله علیه- را دیدم که در زمین خود کار می کرد و پاهای او غرق عرق شده بود. گفتم: فدایت شوم! کارگران کجایند؟ فرمود: ای علی! کسانی با دست خود در زمین خویش کار کردند که از من و پدرم برتر بودند. گفتم: کدام کسان؟ فرمود: رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- و امیر مؤمنان -سلام الله علیه- و همه پدرانم با دست خود کار می کردند و این سیره انبیا، رسولان و صالحان است.(7)

ابوعمرو شیبانی گوید: امام صادق -سلام الله علیه- را دیدمکه بیلی در دست و پوششی درشت بر تن داشت و در باغ خود کار می کرد و عرق از بدنش فرو می ریخت. عرض کردم: فدایت شوم! بیل را به من بدهید تا به جای شما کار کنم. فرمود: من چنان دوست دارم که شخص، در گرمای آزار دهنده آفتاب، برای تأمین نیاز های زندگی خود رنج بکشد.(8)





1- {وَ عَلَّمناهُ صَنعَةَ لَبُوسٍ لَکُم لِتُحصِنَکُم مِن بَأسِکُم فَهَل أَنتُم شاکِرُونَ} (سوره انبیاء، آیه80).


2- مَا أَکَلَ أَحَدٌ طَعَامًا قَطُّ خَیرًا مِن أَن یَاکُلَ مِن عَمَلِ یَدِهِ، وَ إِنَّ نَبِیَّ اللهِ داوُدَ علیه السلام، کَانَ یَأکُلُ مِن عَمَلِ یَدِهِ (کنز العمال، ج4، ص8).


3- أوحَی اللهُ عزَّوَجَلَّ إِلَی دَاوُدَ عَلَیهِ السَّلام: أَنَّکَ تَأکُلُ مِن بَیتِ المَالِ وَ لا تَعمَلُ بِیَدِکَ شَیئاً. قَالَ: فَبَکَی داوُدُ عَلَیه السَّلام أَربَعینَ صَبَاحاً، فَأَوحَی اللهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَی الحَدیدِ أَن لِن لِعَبدِی دَاوُدَ، فَأَلانَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ الحَدیدَ، فَکَانَ یعمَلُ کُلَّ یَومٍ دِرعاً فَیَبِیعُهَا بِأَلفِ دِرهَمٍ، فَعَمِلَ ثَلاثَمائَةٍ وَ سِتِّینَ أَلفاً وَ استَغنَی عَن بَیتِ المَالِ (الکافی، ج5، ص74)


4- إِنَّ رَجُلاً أَتَی  أَبَاعَبدِاللهِ عَلَیهِ السَّلام فَقَالَ: إِنِّی لا أُحسِنُ أَن أَعمَلَ عَمَلاً بِیَدِی وَ لا أُحسِنُ أَن أَتَّجِرَ وَ أَنَا مُحَارَفٌ مُحتاجٌ. فَقَالَ: اعمَل فَاحمِل عَلَی رَأسِکَ وَ استَغنِ عَنِ النَّاسِ، فَإِنَّ رَسُولَ اللهِ صَلی اللهُ علیه وَ آلِه وَ سَلَّم قَد حَمَلَ حَجَراً عَلَی عَلَی عَاتِقِهِ فَوَضَعَهُ فِی حَائِطٍ لَهُ مِن حِیطَانِهِ وَ إِنَّ الحَجَرَ لَفِی مَکَانِهِ (الکافی، ج5، ص76-77).


5- وَ کَانَ أَمیرُ المُؤمِنینَ صَلَواتُ اللهِ عَلَیهِ یَضرِبُ بِالمَرِّ وَ یَستخرِجُ الأَرضِینَ… وَ إِنَّ أَمِیرَ المُؤمِنینَ عَلَیه السَّلام أَعتَقَ أَلفَ مَملُوکٍ مِن مَالِهِ وَ کَدِّ یَدِه (الکافی، ج5،ص74) و کَانَ أَمِیرُ المُؤمِنینَ صَلَواتُ الله علیه یَحتَطِبُ وَ یَستَقِی وَ یَکنُسُ وَ کانَت فاطِمَةُ سَلامُ الله عَلیها تَطحَنُ وَ تَعجِنُ وَتَخبِزُ (الفقیه، ج3، ص169).


6- أَنَّهُ لَمَّا کَانَ یَفرُغُ مِنَ الجِهَادِ یَتَفَرَّغُ لِتَعلیمِ النَّاسِ وَ القَضَاءِ بَینَهُم فَإِذَا یَفرُغُ مِن ذَلِکَ اشتَغَلَ فِی حَائِطٍ لَهُ یَعمَلُ فِیهِ بِیَدِهِ وَ هُوَ مَعَ ذَلِکَ ذَاکِرٌ لِلَّهِ جَلَّ جَلالُهُ (عدة الداعی، ص111).


7- رَأَیتُ أَبَاالحَسَنِ عَلَیهِ السَّلام یَعمَلُ فِی أَرضٍ لَهُ وَ قَدِ استَنقَعَت قَدَمَاهُ فِی العَرَقِ، فَقُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِدَاکَ! أَینَ الرِّجَالُ؟ فَقَالَ: یا عَلِیُّ! عَمِلَ بِالیَدِ مَن هُوَ خَیرٌ مِنِّی وَ مِن أَبِی فِی أَرضِهِ، فَقُلتُ لَهُ: مَن هُوَ؟ فَقَالَ: رَسُولُ اللهِ صَلّی اللهُ عَلَیه وَ آله وَ سَلَّم وَ أَمیرُ المُؤمِنینَ وَ آبَائِی عَلَیه السَّلام کُلُّهُم قَد عَمِلُوا بِأَیدِیهِم وَ هُوَ مِن عَمَلِ النَّبِیِّینَ وَ المُرسَلینَ وَ الصَّالِحِینَ (الفقیه، ج3، ص162).


8- رَأَیتُ أَبَاعَبدِاللهِ عِلَیهِ السَّلام وَ بِیَدِهِ مِسحَاةٌ وَ عَلَیهِ إزَارٌ غَلِیظٌ یَعمَلُ فِی حَائِطٍ لَهُ وَ العَرَقُ یَتَصَابُّ عَن ظَهرِهِ، فَقُلتُ: جُعِلتُ فِدَاکَ! أَعطِنِی أَکفِکَ. فَقَالَ لِی: إِنِّی أُحِبُّ أَن یَتَأَذَّی الرَّجُلُ بِحَرِّ الشَّمسِ فِی طَلَبِ المَعیشَةِ (الکافی، ج5،ص76).


هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.